مالتی کلود (Multicloud) یا چند ابری ، یک استراتژی رایانش ابری است که در آن یک سازمان، از بهترین سرویسهای چند ارائهدهنده خدمات ابری استفاده میکند. این استراتژی معمولا بر اساس حجم کار، نوع کسبوکار و الزامات حاکمیت داده تعیین میشود.
در واقع تفاوت مجازی سازی با رایانش ابری در امکاناتی است که برای کاربر خود فراهم میکنند و در نهایت باید بتوان به این سوال پاسخ داد که آیا باید داراییهای فناوری اطلاعات خود را مجازی کرد یا در سرویسهای مبتنی بر ابر، که برطرف کننده نیازهای کلیدی هستند، مشترک شد؟
مجازیسازی را میتوان به عنوان بخشی از یک روش استاندارد در فناوری اطلاعات سازمانی دانست که به شکل مستمر در حال تکامل است. هدف معمول مجازی سازی، متمرکز ساختن وظایف اداری در کنار بهبود مقیاسپذیری و حجم کاری است که اقتصاد رایانش ابری را نیز هدایت میکند.
رایانش مشبک یا گرید کامپیوتینگ سیستمی برای متصل کردن تعداد زیادی از نودهای کامپیوتری در یک معماری توزیع شده است که منابع محاسباتی لازم برای حل مسائل پیچیده را فراهم میکند.
پردازش ابری در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ و درست در زمان فراگیری دورکاری گسترش زیادی پیدا کرد. براساس پیشبینیهای آینده رایانش ابری، در ۲۰۲۲ هم ما بدون شک شاهد ادامه این سرعت انطباق با شرایط جدید جهان و رشد در این زمینه هستیم.
سرویس در واقع مدلی از ارائهی خدمات رایانش ابری است که ارائهدهندهی PaaS در آن، برخی از کامپیوترهای بزرگ (سختافزارها) و نرمافزارهای مورد نیاز برای میزبانی و توسعهی اپلیکیشنها را از طریق اینترنت به مشتریان ارائه میدهد.
IOT CLOUD یک شبکهی بزرگی از اطلاعات است که علاوه بر پردازش دادهها؛ از سیستمها و سرورهای مختلف پشتیبانی میکند. در این روش، شرکتهایی که دارای محدودیتهای مالی و زیرساختی هستند نیز میتوانند از مزیتهای اینترنت اشیا بهره ببرند.
مفهوم فناوری سبز شامل هر نوع فعالیت از جنس IT است که به ذخیره انرژی کمک میکند، مثل تولید محصولات الکترونیک جدید یا هر نوع خدمتی که با حداکثر اثربخشی حداقل مصرف انرژی را داشته باشد.
کیفیت نرمافزار یک مفهوم انتزاعی است که درک وجود آن مقداری دشوار است. این در حالی است که نبود آن را میتوان به سرعت احساس کرد. از طرف دیگر ممکن است ذینفعان متعددی با یک نرمافزار درگیر باشند که هر کدام استانداردهای خاص خود را برای سنجش کیفیت نرمافزار دارند.